TATLIYLA GELEN MUHABBET
Misafirlere şeker ikram etmek, köklü bir gelenek olarak birçok kültürde yer edinmiş ve zaman içinde farklı anlamlar kazanmıştır. Şekerin misafire sunulması, tatlı yiyip tatlı konuşma, hoş geldin demenin ve iyi dileklerde bulunmanın inancından hareketle, dostluk ve sıcak karşılamanın bir sembolü olmuştur.
Şekerin tarihi, M.Ö. 3000’lere kadar uzanır. İlk olarak Hindistan ve Çin’de şeker kamışından elde edilen tatlandırıcılar kullanılmış, ardından Avrupa’ya yayılmıştır. Ancak bugünkü anlamıyla şekerleme ve tatlı üretimi özellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminde önemli bir gelenek haline gelmiştir. Osmanlı’dan günümüze kadar gelen bu güzel gelenek hala devam ettirilmektedir.
Özellikle bayramlarda, düğünlerde ve özel günlerde misafirlere şeker veya lokum ikram etmek yaygın bir adettir. Bu gelenek misafire duyulan saygıyı ve misafirperverliği göstermenin bir yolu olarak kültürümüzde önemli bir yer tutar.
Şekerin tatlılığı misafirlerle yapılan sohbetin ve aradaki samimiyetin tatlı olmasını sembolize eder. Geleneksel olarak evin bereketli olması ve iyi niyetlerin paylaşılması dileğinde bulunmak için şeker ikram edilir. Osmanlı döneminden günümüze uzanan bu uygulama, geçmişteki misafirperverlik geleneklerini sürdürmenin bir yolu olarak değer taşır. İslam kültüründe misafire ikramda bulunmak sevap kabul edilir. Yeni doğan bebeklerin mevlitlerinde, konuklara şeker ya da helva dağıtılması, bereket ve iyi dileklerin paylaşılmasını simgeler. Yeni bir hayatın tatlılıkla başlaması için düğünlerde misafirlere şeker dağıtılması adeti gelmiştir. Ramazan ve kurban bayramlarında misafirlere şeker veya lokum sunulması, tatlı bir bayram gelenegi haline gelmiştir. Cenazelerde helva veya şeker dağıtılması, cenaze sonrası helva kavrulması ve misafirlere ikram edilmesi, hayır duası almak amacıyla yapılmıştır. Bu nedenle şeker, hem misafirin hem de ev sahibinin manevi kazancına vesile olur.
Şeker, sadece tatlı bir lezzet sunmanın ötesinde, sosyal bağları güçlendiren bir simge haline gelmiştir. Misafire ikram edilen bir lokum ya da şeker, ev sahibinin misafirperverliğini gösterir ve bu ikram, muhabbeti arttırır. Eskiden kahvelerde misafirlere kahve ile birlikte şeker sunulması, sohbetin daha keyifli hale gelmesini sağlardı.
Misafirlere şeker ikram etmek, tatlıyla gelen muhabbetin, dostluğun ve bereketin bir simgesi olarak geçmişten günümüze uzanan bir gelenek olarak varlığını sürdürüyor. Bir şekerle başlayan dost sohbetleri, insanların birbirine olan sevgisini ve misafirperverliğini gösteren bir örnek olmaya devam ediyor.
Yıldız CAFER
